داغ بندگی
امام جعفر صادق(ع) را پرسیدند از معنی «بسم» گفت: اسم از «سِمَه» است و «سِمَه» داغ بوَد. چون بنده گوید «بسم الله» معنی آن است که داغ بندگی حق بر خود می‌کشم تا از کسان او باشم. هر سلطانی که بوَد مرکب خاص خویش به سمَت خویش دارد آن را داغی مشهور برنهد تا طمع دیگران از وی بریده گردد. هر مرکبی که داغ سلطان دارد از دست نشست دیگران آسوده بود عزیز و مکرم و محترم بود. باز هر مرکبی که داغ سلطان ندارد ذلول و ذلیل بود در آسیب و کوفت و کوب دیگران بود. مثال بندگان خداوند جل جلاله همین است. داغ الهی بر خواص اهل اخلاص، گفتار بسم الله است. هر که این داغ دارد در حمایت جلال است و در رعایت جمال و هر که این داغ ندارد اسیر کسیر است و رنجور و مهجور!
کشف الاسرار و عدّﺓ الابرار، رشیدالدین میبدی، برداشت آزاد
معانی الخبار، شیخ صدوق، صفحه ۳، برداشت آزاد [اینجا]
عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق...
آه از آن کس که زند بر دل من داغ عجب
کشف الاسرار و عدّﺓ الابرار، رشیدالدین میبدی، برداشت آزاد
معانی الخبار، شیخ صدوق، صفحه ۳، برداشت آزاد [اینجا]
عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق...
آه از آن کس که زند بر دل من داغ عجب
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۹:۸ ق.ظ توسط اشرفی