خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب اخلاق ناصری میگوید: به فرزندتان بیاموزید غذا دارویی است که برای سلامت میخورند نه برای لذت! به او بیاموزید گاهی نان خالی بخورد. این ادب از فقرا نیکو و از اغنیا نیکوتر است. او را به انواع غذاها ترغیب نکنید. به یک نوع غذا بسنده کنید آن هم از نوع ادون! [اینجا] استادی داشتیم راه رفته؛ حفظه الله! میفرمود: ما اشکنه میخوریم، دیگران چلوکباب! ما عالم میشویم، دیگران بیسواد!
خواجه نصیر الدین طوسی میگوید: محبت پدر و مادر به فرزندان طبیعی است. انگار نمیتوانند محبت نکنند. اما محبت فرزندان به پدر و مادر ارادی است. باید اراده کنند تا محبت کنند. به همین سبب فرزندان را به احسان سفارش کردهاند. دوباره میگوید: حقوق پدر، روحانی و معنوی است اما حقوق مادر، جسمانی و مادّی است. به همین دلیل درک حقوق پدر تعقل میخواهد اما حقوق مادر با احساس درک میشود. [اینجا] وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا (اسراء ۲۴)
شراب خوردن خطای اخلاقی نیست. هیچکدام از علمای اخلاق چه مسلمان و چه نامسلمان، چه متدین و چه نامتدین در کتابهای اخلاقی خود نیاوردند که شراب خوردن کار ناروایی است. بیشتر بزرگان غیردینی که علمای اخلاق هم بودند، میخوارگی میکردند. از ارسطو و سقراط و افلاطون تا متکلمان و علمای مسیحی و یهودی و غیرهم که در میان آنها پارسایان هم کم نبودند، اینها چون این امر را گناه شرعی نمیدانستند، شراب میخوردند. خواجه نصیر طوسی هم که مسلمان شیعی است در کتاب اخلاق ناصری فصلی به عنوان شرابخواری دارد. [اینجا] سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه هفدهم، دقیقه ۰۹:۲۰، برداشت آزاد غیبته منا ؟ گناه شرعی و گناه اخلاقی يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِر
+نوشته شده در سه شنبه ۵ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۴۴ ق.ظ توسط اشرفی
|
مراد از منزل در این موضع، نه خانهای است که از خشت و گل و سنگ و چوب کنند؛ بلکه مراد تألیفی مخصوص است که میان زن و شوهر و والد و مولود و خادم و مخدوم و متموّل و مال افتد. مسکن ایشان، چه از چوب و سنگ بوَد، چه از خیمه و خرگاه و چه از سایۀ درخت و غار و کوه! خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، به تصحیح سیاوش خوشدل، صفحه ۲۰۹، برداشت آزاد مدینه چیست؟
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۷:۴۸ ق.ظ توسط اشرفی
|
در تربیت فرزند باید از اشعار سخیف که بر ذکر غزل و عشق و شرب خمر مشتمل بوَد، مانند اشعار امرؤالقیس و ابونواس احتراز نمایند. و به جماعتى که حفظ آن را از ظرافت پندارند و گويند رقت طبع بدان اكتساب بايد كرد التفات ننمايند. چه امثال اين اشعار مفسد اجداث بود. خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، صفحه ۱۸۳، برداشت آزاد [اینجا] امروز روز خمر است و فردا روز امر شیخ عبدالجواد ادیب نیشابوری
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۵۷ ق.ظ توسط اشرفی
|