امام جعفر صادق فرزند امام محمد باقر است. صداقت پیشه کرد، امام جعفر صادق شد. جعفر کذاب فرزند امام هادی علیه السلام است. پس از شهادت برادرش امام حسن عسکری به دروغ ادعای امامت کرد، جعفر کذاب شد. کس ندیدم گم شود از ره راست
به‌نوشتهٔ جعفریان، شدت فشارِ سیاسیِ وارده بر صادق در سال‌های پایانیِ امامتش و خطری که از جانب حکومت، متوجه امام بعدی بود، صادق را واداشت تقیّه پیشه کند؛ یعنی به‌وضوح نامی از کاظم به‌عنوان امامِ بعدی نبرَد که این خود باعث سردرگمیِ بسیاری در میان جامعهٔ شیعه شد و زمینه را برای بهره‌برداریِ دیگر فرزندان صادق برای معرفی خویش به‌عنوان امام بعدی فراهم کرد. رسول جعفریان، گزیده حیات سیاسی و فکری امامان شیعه، صفحه ۲۳۶، برداشت آزاد [اینجا] تقیّه کنید
+نوشته شده در شنبه ۱۶ دی ۱۴۰۲ ساعت ۶:۲ ق.ظ توسط اشرفی
بعضی خیال می‌کنند که امام صادق به سیاست کاری نداشت. علیه دستگاه فعالیتی نمی‌کرد. در صدد ایجاد حکومت الهی و علوی نبود. این خطاست؛ که متأسفانه مشاهده می‌شود. امام صادق(ع) ماهیت مبارزه‌اش یک ماهیت سیاسی بود، کار فرهنگی او هم کار سیاسی بود، وقتی امام صادق می‌گوید من امامم، امام یعنی چه؟ امام یعنی حاکم جامعه، امام یعنی رئیس جامعه، یعنی من همان کسی هستم که این خلیفۀ غاصب بی دین، جای مرا گرفته است. این حرف آیا یک حرف سیاسی است یا یک حرف فرهنگی است؟ آیت‌الله خامنهای، ۱۳۹۲/۱۰/۲۶، برداشت آزاد [اینجا] چرا امام صادق قیام نکرد؟
+نوشته شده در یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۶:۳۱ ب.ظ توسط اشرفی
برای امام صادق زمینه زعامت فراهم نشد و اگر فراهم می‌شد قطعا بهتر بود، ولی زمینه دیگری فراهم بود که حرکت‌های علمی دنیای اسلام اعم از شیعه و سنی مربوط به امام صادق است. حوزه‌های شیعه که خیلی واضح است، حوزه‌های سنی هم مولود امام صادق است. چون جامع ازهر را که در رأس حوزه‌های سنی قرار دارد، شیعیان فاطمی تشکیل دادند و حوزه‌های دیگر اهل تسنن منشعب از جامع ازهر است. مرتضی مطهری، سیری در سیره ائمه اطهار، صفحه ۱۶۳، برداشت آزاد [اینجا] سیاست امام صادق(ع)
+نوشته شده در یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۵:۲۹ ب.ظ توسط اشرفی
در تفسیر صافی ذیل آیه وَ مِنْهُمْ اُمِّیونَ لا یعْلَمونَ الْکتابَ إلّا أمانِی روایتی از امام حسن عسکری (ع) نقل می‌کند که ایشان از جد بزرگوارشان امام صادق (ع) نقل می‌کنند که راوی سؤال می‌کند: چرا خدا در این آیه جُهّال یهود و بی سوادها و اُمّیها را هم ملامت می‌کند؟ امام می‌فرمایند: معرفت بعضی از امور را خدا در قلب انسان قرار داده است. این جهّالِ از یهود می‌دیدند که علمایشان آنها را از بعضی امور مثل ربا نهی می‌کنند و بعد خودشان همین امور را مرتکب می‌شوند اما این جهال باز هم از آنها پیروی می‌کردند. آنگاه امام می‌فرماید: آیا فهمیدن این مسئله و تبعیت نکردن از چنین علمایی مدرسه رفتن می‌خواهد؟ مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، جلد ۱۳، صفحه ۱۲۶، برداشت آزاد [اینجا] چه نیازی به علم دین داریم؟
+نوشته شده در چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۵:۱ ق.ظ توسط اشرفی