نکات

کنایه به شیخ رجبعلی خیاط

به رجبعلی خیاط کنایه زده‌اند که ای کاش عرفان محی الدین را ترویج می‌کردیم. الان خیاط و بغال و بزاز را الگو می‌کنیم. اینها افراد عوامی بودند که در عوامی خود متشرع بودند و به همین جهت عوالمی را طی کرده‌اند. البته آن‌ها افراد بزرگی بودند اما نمی‌توانند الگو باشند. عرفان معرفت و سواد می‌خواهد.
دیوان سوخته
رفع ظلمات درسی
انتقاد به بزرگان قساوت قلب می‌آورد
+نوشته شده در چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۲:۴۴ ق.ظ توسط اشرفی  

مرغی که انجیر می‌خورد

گفتم:
مرغی که انجیر می‌خورد نوکش کج است
گفت یعنی چی؟
گفتم:
کار هر خر نیست خرمن کوفتن
گاو نر می‌خواهد و مرد کهن
+نوشته شده در سه شنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۸:۱۶ ب.ظ توسط اشرفی  

خواجه چون بیلی به دست بنده داد

بی سخن معلوم شد او را مراد
کمال آدمی، به معنای پر کردن ظرفیت‌های وجود آدمی‌ست. ما یک ظرفیت‌هایی داریم که می‌توانیم اینها را پر کنیم. اگر پر نکنیم وجود ما گویی که به غایت خودش نرسیده است. اگر بخواهیم تعبیرات فلسفی بکار ببریم، غایت وجود آدمی به کمال رسیدن است و این به کمال رسیدن، یعنی پر کردن ظرفیت خود. وقتی که شما به کمال رسیدید احساس راحتی و لذت می‌کنید و این همان سعادت شماست. خداوند ابزاری هم مانند چشم و عقل و گوش و هوش در اختیار ما قرار داده است که از آن برای رسیدن به کمال بهره ببریم. به قول مولوی: خواجه چون بیلی به دست بنده داد/بی سخن معلوم شد او را مراد
لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا
+نوشته شده در شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۹:۳۹ ق.ظ توسط اشرفی  

کنایه معاویه به عقیل

حمّالة الحطب، دختر حَرْب بن اُمیّه، همسر ابولهب و عمّۀ معاویه است که بنی امیّه از اولاد او هستند. ابولهب خودش هاشمی بود ولی با این زن اموی که ازدواج کرد، تحت تأثیر او به بنی امیه ملحق شد. عقیل هم برادر امام علی(ع) همان مرد نسّابه است. معاویه به عنوان متلک به عقیل گفت: ابولهب کجاست؟ عقیل گفت: وقتی جهنم رفتی او را با عمّه‌ات حمّالة الحطب می‌بینی!
آشنایی با قرآن، مرتضی مطهری، جلد ۱۴، صفحه ۲۶۹، برداشت آزاد [اینجا]
بحارالانوار، علامه مجلسی، جلد ۴۲، صفحه ۱۱۴، برداشت آزاد [اینجا]
در کارخانهٔ عشق از کفر ناگزیر است
کنایه معاویه به عدی بن حاتم
+نوشته شده در دوشنبه ۵ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۰ ق.ظ توسط اشرفی