مرحوم علّامه براى فهميدن اسفار، سوره «يس» می‌خواند و به مرحوم ملاصدرا هديه مىكرد.
سید على تهرانی، ز مهر افروخته، صفحه ۴۰، برداشت آزاد [اینجا]
نورشاپ، مجموعه آثار علامه طباطبایی
ادیب ثانی در محضر حجت هاشمی
+نوشته شده در شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ ساعت ۱۰:۷ ب.ظ توسط اشرفی
گاهی سال‌ها از فوت خدیجه گذشته بود، یک هدیه می‌فرستاد، می‌گفت: این را بدهید در خانه‌ی فلانی، ایشان دوست خدیجه بوده، زمانی که خدیجه زنده بود، این دوستش بود. به دوستان، رفیق‌های حضرت خدیجه، زن‌هایی که با خدیجه آشنا بودند و آمد و شدی داشتند، پیغمبر یاد آن دوستان هم می‌کرد. [
اینجا]
+نوشته شده در جمعه ۱۱ فروردین ۱۴۰۲ ساعت ۱:۵۰ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در جمعه ۱۳ اسفند ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۱۶ ق.ظ توسط اشرفی
پرسیدند: سركۀ هفت ساله داری؟ گفت: دارم و نمی‌دهم! پرسیدند: چرا؟ گفت: اگر می‌خواستم بدهم که هفت ساله نمی‌شد؛ همان سال اول تمام شده بود!
+نوشته شده در یکشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۷ ساعت ۹:۲۷ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در جمعه ۲۷ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۶:۲۹ ق.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در یکشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۹:۴ ب.ظ توسط اشرفی
+نوشته شده در جمعه ۲۲ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۹:۲۷ ق.ظ توسط اشرفی
وقتی ابوذر به غلام سیاه گفت: یابن السّودا پیامبر عزیز اسلام فرمودند: طفّ الصّاع، طفّ الصّاع؛ با هم برابرید، با هم برابرید؛ فوضع ابوذر خدّه علی الارض، و به غلام گفت پایت را بر صورتم بگذار تا جبران شود.
المحجة البيضاء، جلد ۶، صفحه ۲۴۳، برداشت آزاد [
اینجا]
ترجمه المحجة البيضاء، فیض کاشانی، جلد ۶، صفحه ۲۴۴، برداشت آزاد [
اینجا]
من: ظاهراً این نقل تاریخی فقط در منابع اهل سنت آمده است.
بنازم به بزم محبت که آنجاصحابی گوش غلامک بمالیدتوبه نصوح
+نوشته شده در جمعه ۲۶ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۴۵ ب.ظ توسط اشرفی